Granada en meer..

Wauw, lang geleden dat ik nog een update gepost heb! De laatste maand heb ik het nogal lastig gehad met mij helemaal in te leven in het Spaanse leven. Ik ben voor het eerst in mijn twintigjarige bestaan zo lang weg van huis, voor de eerste keer woon ik ergens anders dan thuis, helemaal alleen (of dan toch met twee kotgenoten). Maar nu ben ik er wel in geslaagd om mijn plekje te veroveren in de Spaanse maatschappij, hip hoi!

Er zijn heel veel dingen waavoor je zeker naar Granada moet komen, maar een ding waar je eigenlijk toch niet naar hier voor moet komen is het hoger onderwijs. Spijtig genoeg vallen de vakken die ik volg een beetje tegen. Eerst leek het allemaal nog best mee te vallen; de introductie zegt nu toch niet zo veel over wat het zal worden in de toekomst. Een van de vier vakken interesseert mij echt wel en dat is ook moeilijker dan de andere.

Maar genoeg over studies! Ik zal wat meer vertellen over mijn avonturen die ik beleef buiten de universiteitsmuren. Ik heb al twee reisjes gemaakt met de Erasmusorganisatie. Eerst ben ik een dagje naar Gibraltar geweest en een paar weken daarna een weekendje naar Marokko. Ja hoor, ik doe het hier niet slecht.

Gibraltar ligt helemaal op het uiteinde van Europa en geeft meteen zicht op de kust van Afrika (prachtig!). En nog een vermeldenswaardig feit: het is een deel van Groot-Brittannië. Dit kon je wel overal zien. Eerst al moesten we heel lang aanschuiven om eindelijk de grens over te kunnen steken. Niet zo simpel met een bus vol verschillende nationaliteiten! Daarna reden we door de straten van de stad en alles zag er zo anders uit dan we al gewend waren. De straten typisch Brits, de lantaarnpalen, de brievenbussen, de politieagenten, de gebouwen, alles. Ik zou zelfs zeggen nog meer Brits dan Engeland! Het deed eigenlijk een beetje vreemd aan en ik voelde mij in Disneyland of de Efteling.

Buiten het karakter van de stad, is het er geweldig mooi. Eens je de berg bent opgeklommen, heb je een prachtig uitzicht. Het is raar om te weten dat het stukje land in de verte gewoon al Afrika is! Naast het uitzicht, konden we ook genieten van het gezelschap van een hele bende apen. Gigantische apen! En agressief ook nog; je bent aan het kijken naar het landschap en terwijl zit er een aap in je rugzak te grabbelen.

Ik heb het wel gehad met de apen en zoek de weg terug naar beneden. Een paar keer de foute richting inwandelen en na een paar uur ben ik wel weer beneden Typisch Jana, zeker?

Na een paar uur vertraging (of hoe kan het ook anders in Spanje) eindigt de dag weer in Granada.

Twee weken daarna is het dan weer feest; tijd voor Marokko! Een heel weekend dit keer. We vertrekken vrijdagmorgen met de bus naar Algeciras. Daar nemen we de boot en komen aan in Ceuta (nog altijd Spanje). Van daaruit is het nog een uurtje rijden voor we echt de Marokkaanse grens bereiken.

Tetouan

De eerste indruk van Marokko is dat het er nog vrij Westers uitziet; anders dan wat ik mij voorgesteld had. Om onze eerste stop te bereiken, Tetouan, rijden we langs een stukje prachtige zee. Ik denk dat ik daar nog wel wat langer had kunnen blijven.

 We ontmoeten onze gids voor de komende drie dagen en dat is al meteen in de sacoche. Jamel heeft er zin in en wij dus ook!

De eerste dag bezoeken we Tetuouan, een prachtige stad. We wandelen er door de smalle straatjes en zien magnifieke gebouwen. Op het einde van de dag gaan we naar het hotel, een vier sterren hotel weliswaar! De verwachtingen werden ruimschoots ingelost; er waren zachte bedden, een grote badkamer, alles erop en eraan.

De tweede dag bezoeken we Assilah en Tanger, weer twee hele mooie steden om te bezoeken. De gids loodst ons door de Medina, de oude binnenstad, en we zien wel twintig moskeeën. Ik vind het geweldig dat ik hier en daar wat Arabische woorden kan ontcijferen. Zo blijft die studie toch ook nog up-to-date.

In de namiddag drinken we een glaasje heerlijke muntthee op een terrasje. Terwijl we daar zitten te genieten van de gezellige drukte, komt er een huwelijksstoet voorbij. En ja, een hele stoet! Ze gaan met z’n allen de bruid thuis ophalen om dan samen naar het feest te gaan waar de bruidegom wacht. Met veel toeters en bellen gaan ze door de smalle straatjes van de stad. Wat een geluk dat we die traditie echt hebben kunnen beleven.

Op naar de volgende stop op het programma, de kamelen. Eerst dacht ik dat we echt een hele rit op de kamelen gingen maken, maar dat was net boven mijn verwachtingen. We konden eigenlijk enkel op een kameel gaan zitten om snel een foto te nemen en er dan weer af te gaan. Veel te toeristisch voor mij!

De avond gaat rustig voorbij (want we moeten wel al opstaan om 6u). De volgende morgen gaat het er gemoedelijk aan toe. Voor de eerste keer tijdens de reis lopen we een beetje vertraging op. Geen probleem, enkel Cheftchouen staat op het programma. Cheftchouen is een klein dorpje met enkel blauwe en witte huizen. Het is er prachtig, maar we kunnen niet zo veel genieten van het uitzicht want het regent er! Echt waar, het regent ook in Marokko!

Na drie geweldige dagen is het tijd om terug te keren naar onze hometown, Granada. Ik kan iedereen aanraden om ook eens af te zakken naar Marokko!