Ik heb net
een geweldige maand achter de rug en kan niet wachten om mijn ervaringen te
delen – bij dezen is iedereen gewaarschuwd voor een stortvloed van posts over
Peru! Vamos!
Dinsdag 5
juli
Wakker
worden aan het strand: een echte luxe! Na het eerder basic ontbijt vertrekken we voor onze eerste toeristische attractie; en die was meteen de
moeite! Een boottochtje van Paracas naar las Islas Ballestas is een echte
aanrader voor iedereen die 12u in het vliegtuig naar Peru overleeft. De duinen
zijn indrukwekkend en dan hebben we het nog niet over de rotsen gehad (hoewel
die helemaal onder de vogelpoep hangen en één vogel is erin geslaagd om op mijn hoofd te mikken, gracias).
Dankzij de talrijke vogels is het alsof je middenin een documentaire
van National Geographic zit. Bovendien konden we nog een paar (of een hele
kudde) zeehonden en zeeleeuwen aanschouwen.
 |
| Fotograaf: Ben De Boeck |
 |
| Fotograaf: BDB |
Buiten het belabberde (sorry!)
Engels van de gids was het een perfecte uitstap. Meteen een tweede hoogtepunt
van de reis na de fietstocht de dag voordien. Het geld
wisselen was al bij al ook een hele belevenis. Stiekem in het busje geld tellen
om dan als in een drugsdeal te overhandigen aan een man die er eigenlijk niet
zo betrouwbaar uitzag. De groepsgeest is in ieder geval top en we zijn klaar
voor meer avontuur en plezier!
 |
| Fotograaf: Catharina Deconinck |
 |
| Fotograaf: BDB |
Een nieuwe
activiteit en een nieuw hoogtepunt – die jammer genoeg in lichtelijk mineur is
geëindigd – was het sandboarden. Eerst nog even halt houden bij een
lokale piscobrouwerij om ons moed in te drinken en dan gaan met die banaan of
liever sandbuggy. De pisco viel trouwens best wel in de smaak! De
voorraad voor onderweg is aangelegd, dus dat zegt wel genoeg. Een busrit later
zitten we dan in de buggies door de woestijn te crossen aan een hoog tempo en
met een ervaren, gezapige Peruviaan achter het stuur. Het mooie uitzicht van
metershoge duinen en blauwe lucht doet ons al snel de helse rit vergeten – die
stiekem toch best heel fijn was! – en op naar het sandboarden dus. Eerst
een klein bergje, dan een grotere en de allerhoogste kwam als laatste. Die
laatste en aller-allerhoogste heeft toch wel een paar verwondingen met
ziekenhuisbezoek opgeleverd. Een kleine domper op de plezierige namiddag… Maar 50
minuten later zijn we weer bij het hotel waar we er na een (koude) douche nog
een mooie Peruviaanse cocktailavond van maken.
Hasta muy pronto
Besitos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten